مهندس موهبتی در مراسم تجلیل از معاونین توسعه مدیریت و منابع ادوار گذشته دانشگاه علوم پزشکی تهران عنوان کرد؛
محوریت دادن و اصالت بخشیدن به برنامه های منابع انسانی موجب تحول در این حوزه خواهد شد
معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت در مراسم تجلیل از معاونین توسعه ادوار دانشگاه علوم پزشکی تهران، بر لزوم توجه ویژه به نیروی انسانی به‌عنوان محور اصلی توسعه نظام سلامت تأکید کرد. وی با اشاره به چالش‌های مالی، اولویت وزارت بهداشت را پرداخت مطالبات کارکنان و بهبود وضعیت معیشتی آنان دانست.
به گزارش روابط عمومی معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، هم‌زمان با سالروز ۹۰ سالگی تأسیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، مراسم تجلیل از معاونین توسعه ادوار این دانشگاه برگزار شد. در این مراسم، مهندس طاهر موهبتی، معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، ضمن تقدیر از تلاش‌های صورت‌گرفته در این حوزه، محوریت دادن به برنامه‌های منابع انسانی را راهکار اصلی تحول در نظام سلامت دانست.
وی با تأکید بر اینکه «نمی‌توان از نیروی انسانی سخن گفت اما نسبت به معیشت و تکریم او بی‌تفاوت بود»، اصالت دادن به سرمایه انسانی را لازمه توسعه پایدار عنوان کرد و افزود: «اگر نگاه ما به حوزه نیروی انسانی، محوری و بنیادین باشد، حتی با وجود محدودیت‌ها، می‌توان اقدامات مؤثری در راستای بهبود وضعیت کارکنان انجام داد.»
مهندس موهبتی با بیان اینکه «در سختی‌ها کنار نیروی انسانی بودن، بدون تردید نتایج مثبتی را به همراه دارد»، بر لزوم باور داشتن به سرمایه انسانی و حرکت بر مبنای خرد جمعی تأکید کرد. وی همچنین خاطرنشان کرد: «اولویت ما، همان‌گونه که در دستورالعمل‌ها نیز اعلام شده، نیروی انسانی است و بهترین تجهیزات هم بدون نیروی انسانی تکریم‌شده و معیشت مناسب، کارایی مطلوبی نخواهد داشت.»
معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، به چالش‌های مالی این حوزه اشاره کرد و گفت: «سیاست وزارت بهداشت، پرداخت مطالبات کارکنان است. بدهی‌های وزارت بهداشت تا پایان شهریورماه ۱۰۷ همت بوده است. هرچند میزان ارائه خدمات افزایش یافته، اما به دلیل واقعی نبودن تعرفه‌ها، روند بدهی‌ها رو به افزایش است.»
وی در پایان با اشاره به اقدامات انجام‌شده برای کاهش این بدهی‌ها گفت: «با دریافت بخشی از مطالبات از بیمه‌ها و کمک صندوق توسعه ملی، تلاش کرده‌ایم تا بخشی از این بدهی‌ها را با اولویت پرداخت به نیروی انسانی تسویه کنیم.»
